آتش زدن کاه؛ مرگ تدریجی شالیزارها
به گزارش روابط عمومی جهاد کشاورزی گیلان، بسیاری از کشاورزان پس از آنکه محصول برنج خود را برداشت می‌کنند، ساقه‌های باقیمانده گیاهان را آتش می‌زنند و به اندیشه خود زمین را با هزینه‌ای ناچیز و زمانی کوتاه برای کشت بعدی آماده می‌کنند.
نابودی موجودات مفید خاک، افزایش مصرف کودهای شیمیایی و کاهش بازدهی زمین، فرسایش خاک در بلند مدت، کاهش رطوبت خاک و افزایش مصرف آب در طول دوره رشد، آلودگی محیط زیست و بروز بیماری‌های تنفسی به خصوص برای کودکان و سالمندان و سفت شدن لایه‌های خاک و کاهش نفوذپذیری آن از مهمترین عوارض جبران ناپذیر سوزاندن کاه و کلش در مزارع است.
روابط عمومی جهادکشاورزی استان گیلان
ارسال نظر جدید
